Jednym z symboli adwentowych jest Wieniec Adwentowy, który od jakiegoś czasu zaczął gościć także w domach wiernych. Symbolika wieńca jest bardzo bogata. Każdy element coś w nim symbolizuje i odnosi nas do innej rzeczywistości. Sam wieniec jest znakiem upływającego czasu. Cztery świece to kolejne cztery niedziele adwentu, dlatego w każdą z niedziel odpala się jedną z poszczególnych świec. Ukazują nam one upływający czas i zbliżające się święta.
Kolisty kształt wieńca, który nie ma początku ani końca symbolizuje nieskończoność, życie wieczne. Jest także symbolem jedności. Ukazuje cykl powtarzających się pór roku, liturgicznych obchodów świąt. Jest symbolem wieczności Bożej i zwycięstwa Chrystusa.
Użyte do zrobienia wiecznie zielone gałązki sosnowe bądź świerkowe symbolizują życie wieczne i są znakiem nadziei. Narodzić się ma Zbawiciel, który pokona ciemność i śmierć. Wstążeczki zawiązane na gałązkach oznaczają kolejno czerwone mówią o wielkiej miłości Bożej, która na świat posyła swojego Syna. Natomiast wstążeczki koloru fioletowego są wezwaniem proroka Starego Testamentu św. Jana Chrzciciela „Prostujcie drogę Panu”. Mają wzywać do przemiany życia i nawrócenia w czasie oczekiwania na przyjście Zbawiciela.
Natomiast same świece ustawione na wieńcu oprócz odmierzania upływającego czasu ukazują cztery najważniejsze etapy w historii zbawienia. Mają one także odpowiednio swoje nazwy:
Pierwsza świeca zapalana w pierwszą niedziele adwentu to „Świeca Prorocka” – świeca Nadziei. Symbolizuje proroków zapowiadających przyjście Mesjasza.
Druga świeca to „Świeca Betlejem” – świeca Pokoju zapalana w drugą niedzielę na pamiątkę miejsca gdzie urodził się Chrystus.
Trzecia świeca to „Świeca Pasterzy” – świeca Radości. Jako jedyna różni się od pozostałych kolorem różowym odnoszącym się do koloru liturgicznego szat. To niedziela Gaudete – „Radujcie się”. Ma ona oznaczać pasterzy, którzy jako pierwsi przybyli do betlejemskiej groty i ujrzeli nowo narodzonego Zbawiciela i jako pierwsi ogłosili światu „radosną nowinę”.
Ostatnia czwarta świeca to „Świeca Aniołów” – świeca Miłości. Symbolizuję Aniołów pańskich którzy ogłosili pasterzom wieść o narodzeniu Jezusa. „I rzekł do nich anioł: Nie bójcie się! Oto zwiastuję Wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu: dziś bowiem w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan. ( Łk 2,10-11)
W całości wieniec oznacza wspólnotę oczekującą przyjścia Pana. To znak jedności Kościoła i wspólnoty ludzi wierzących, którzy w adwencie oczekują przyjścia Chrystusa na końcu czasów i w czasie świąt Bożego Narodzenia. Dlatego umieszczamy go przed ołtarzem wokół którego gromadzi się cała wspólnota wierząca każdej niedzieli.
A to kilka wieńców zrobionych przez dzieci i młodzież naszej parafii.
